Άρθρο του Παναγιώτη Παναγιώτου για το “ΕΘΝΟΣ”
Ο κίνδυνος από την υιοθέτηση εξωπραγματικών δεσμεύσεων, όπως πιέζει αφόρητα η τρόικα, είναι μεγάλος. Μας ζητούνται να κάνουμε περισσότερα πράγματα απ’ όσα είναι οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά εφικτά. Εάν υιοθετηθούν άκριτα, δεν είναι ότι για ακόμα μία φορά θα αποδειχθούμε, ως χώρα που αναλαμβάνει δεσμεύσεις, αναξιόπιστοι. Αλλά υπάρχει κίνδυνος να οδηγηθούμε ταχύτερα σε μία ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και να βρεθούμε εκτός ευρώ. Κάτι που για εμάς θα είναι εντελώς καταστροφική εξέλιξη, αλλά εκτιμώ ότι ούτε οι εταίροι – δανειστές μας επιδιώκουν, γιατί και γι’ αυτούς θα είναι ένα μείζον ευρωπαϊκό πρόβλημα…
Το μέγεθος και η ταχύτητα των δημοσιονομικών προσαρμογών, αλλά και τα λάθος μέσα με τα οποία μας ζητούνται να υλοποιηθούν κάνουν ακόμα πιο αδιέξοδη την πορεία στην οποία έχουμε μπει με το «πρώτο μνημόνιο». Δυστυχώς, δεν βγήκαν τα αναγκαία συμπεράσματα… Προφανώς αιτία είναι το δημοσιονομικό και οργανωτικό χάλι του ελληνικού κράτους, η στρεβλή παραγωγική δομή της χώρας, που μετά την είσοδο στο ευρώ «μπλόκαρε» εντελώς, και οι τεράστιες ευθύνες του πολιτικού μας συστήματος που περί άλλα τύρβαζε… Η αιτία δεν είναι το «μνημόνιο». Αυτό μας «δόθηκε» ως «φάρμακο», αλλά απεδείχθη όχι μόνο αναποτελεσματικό αλλά και επιβλαβές. Το υλοποιήσαμε και μεις στραβά και με λάθος μέσα και ήρθε το αδιέξοδο. Αλλά για όλα αυτά έπρεπε να υπάρχει πρόβλεψη και από μας και από τους εταίρους μας. Επρεπε να υπήρχε δικό μας εθνικό σχέδιο και σοβαρή εξαρχής διαπραγμάτευση. Δυστυχώς τίποτα απ’ αυτά δεν έγινε. Λόγου χάρη, τώρα είναι σαφές ότι θα έπρεπε να είχε προηγηθεί η αναδιαπραγμάτευση του χρέους, όπως υποστήριζαν πολλοί ειδικοί, αλλά στην Ελλάδα ήταν απαγορευμένη λέξη… κ.ο.κ. Τα λάθη και οι καθυστερήσεις κόστισαν.
Χωρίς να προηγηθούν διαρθρωτικές αλλαγές, τα «μέτρα» έφερναν αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα. Το ίδιο πάει να γίνει και τώρα, με ακόμα πιο «βαρύ πακέτο μέτρων». Μπορούν, να ανατάξουν την ελληνική οικονομία; Τα αντέχει η ελληνική κοινωνία; Τα αντέχει το πολιτικό μας σύστημα; Οσο φθαρμένο κι αν είναι, αυτό έχουμε… Δεν μπορεί να αγνοούνται αυτές οι παράμετροι. Ούτε λύνονται προβλήματα με εθνικές προσβολές, τελεσίγραφα και προκλητικούς εκβιασμούς που δεν τηρούν ούτε καν τα… προσχήματα μιας διαπραγμάτευσης! Στον βαθμό που αυτά γίνονται, τροφοδοτείται ο λαϊκισμός, οι… ποικιλώνυμοι «σωτήρες» και τα συμφέροντα των «κερδοσκόπων της δραχμής». Εάν οι εταίροι μας δεν τροποποιήσουν τις προσεγγίσεις τους για την ελληνική κρίση και το ευρωπαϊκό πρόβλημα χρέους, κακά ξεμπερδέματα θα ‘χουμε… Η κυβέρνηση πρέπει να ‘ναι καθαρή για το τι μπορεί να κάνει, έστω και… «εις ώτα μη ακουόντων»!
Πηγή : ethnos.gr